Nakaz: żyć Ewangelię
Spotkania u franciszkanów nie przyciągają wielu słuchaczy. A szkoda, ponieważ przykład o. Langkammera pokazuje, że mury klasztoru goszczą prawdziwą śmietankę polskiej inteligencji.
![[image]](strony/publikacje/images/image56.jpg)
Ojciec prof. dr hab. Hugolin Langkammer OFM to teolog, biblista, utytułowany m.in. Człowiekiem Roku 1997 Amerykańskiego Instytutu Badań Bibliograficznych. Ma na koncie wiele publikacji naukowych, a najnowszą – „Komentarz teologiczno-pastoralny wszystkich listów świętego Pawła” – przywiózł ze sobą na spotkanie we franciszkańskim klasztorze.
Słuchacze Duszpasterstwa Ludzi Pracy ’90 poznali, przynajmniej w zarysie, rolę Pisma Świętego w życiu św. Franciszka. – W skrócie można powiedzieć, że Biblia dla Biedaczyny z Asyżu nie była tylko księgą objawioną, ważnym pismem – opowiadał o. Hugolin. – W najstarszej zachowanej regule pierwszym nakazem jest „żyć Ewangelię”. Nie Ewangelią czy dla Ewangelii. Bracia mieli żyć Ewangelię – podkreślał.
Opowiadając o tym, ojciec zwracał uwagę na sposób czytania Biblii przez św. Franciszka. Sposób ten można poznać, czytając testament świętego oraz pierwszą regułę zakonu braci mniejszych. Z tych dwóch podstawowych dokumentów przebija ogromna wrażliwość Franciszka na słowa Jezusa, zawarte w Piśmie Świętym. – Ta wrażliwość doprowadziła go m.in. do otrzymania stygmatów – zwracał uwagę wykładowca. Poruszając temat wierności Franciszka Kościołowi, o. Hugolin również jako podstawę wskazał teksty biblijne.
■ Jędrzej Rams - Gość Niedzielny nr 48/218 z dnia 29.11.2009 r.
