Radość wiary
Duszpasterstwo Ludzi Pracy ’90 w Legnicy jest świecką cząstką Diecezji Legnickiej. Dla uczczenia 20. rocznicy jej powstania i 15. rocznicy pobytu papieża Jana Pawła II na ziemi legnickiej zaprosiło ono z okolicznościowym wykładem ks. dr. Józefa Lisowskiego – kanclerza Legnickiej Kurii Biskupiej. Wykład poprzedziła Msza św. odprawiona w intencji dziękczynnej za 20 lat istnienia diecezji. Ksiądz kanclerz wygłosił homilię, która w nawiązaniu do czytanej Ewangelii (Łk 1,39-45) poświęcona została Maryi, jako matce Jezusa Chrystusa. Kapłan powiedział, że dziś w sposób szczególny nasze serca i postawa kierują się ku Maryi, która jest przewodniczką w naszej wierze. Tak się szczęśliwie składa, że my – żyjący na Dolnym Śląsku – mamy wspaniałą okazję na co dzień doświadczać opieki Maryi, matki Jezusa Chrystusa, matki Kościoła, matki każdego z nas. Przed 20 laty Jan Paweł II, erygując 25 marca 1992 r. Diecezję Legnicką bullą „Totus Tuus Poloniae Populus” pisał, że ma być ona diecezją maryjną, ze swoim głównym sanktuarium w Krzeszowie. Dwa tysiące lat temu Maryja przychodząc do św. Elżbiety przyniosła jej Jezusa Chrystusa. Do dziś Maryja przez cały ten czas przynosi Jezusa Chrystusa każdemu z nas. Maryja ukazuje nam prawdę Boga, który przychodzi, aby z nami pozostać. Pokazuje nam radość wiary, która jest spotkaniem z Bogiem.
Początek
Po Mszy św. ks. Lisowski wygłosił odczyt pt. „20-lecie Diecezji Legnickiej i 15. rocznica obecności bł. Jana Pawła II w Legnicy – relacja naocznego świadka”. Na wstępie powiedział, że czasy erygowania diecezji były bardzo trudne. Przypomniał wszystkich jej uczestników, na czele z pierwszym Biskupem Legnickim Tadeuszem Rybakiem, jego kolejnymi biskupami pomocniczymi Adamem Dyczkowskim i Stefanem Regmuntem, którzy zostali następnie biskupami zielonogórsko-gorzowskimi. Za podwaliny i przygotowania pod przyszłą diecezję (od 1988 r.) odpowiedzialny był ks. Władysław Bochnak – proboszcz parafii p.w. Świętych Apostołów Piotra i Pawła, następnie proboszcz katedralny. Na terenie diecezji pracuje 540 księży, znajduje się 740 kościołów i kaplic. Pod względem administracyjnym składa się ona z 241 parafii. Chrześcijańska tradycja jest tu bardzo bogata. Nie należy ona w całości do kościoła katolickiego. Swoje obiekty sakralne budowali tu luteranie, ewangelicy i inne kościoły reformowane. Zdarza się tu tak, że w jednej niewielkiej miejscowości znajdują się 2-3 kościoły wymagające opieki, odbudowy i zachowania ich funkcji związanych z krzewieniem wiary.
Kuria biskupia
To dawny Dom Oficera Armii Radzieckiej, który spłonął i trzeba go było przez wiele lat odbudowywać. W budynku kurii mieści się wiele instytucji kościelnych, w tym Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Legnickiej, które ksiądz kanclerz nazwał „źrenicą oka” biskupa legnickiego. Powstało ono już w rok po erygowaniu diecezji. To stąd przychodzą do diecezji młodzi księża. W tym roku obecny ordynariusz legnicki ks. bp Stefan Cichy wyświęcił siedmiu nowych, tak bardzo potrzebnych kościołowi legnickiemu, księży. Jedną z pierwszych decyzji bp. T. Rybaka było powołanie Caritas Diecezji Legnickiej. Jest ono jedną z form pełnienia ewangelicznej miłości bliźniego, służbą charytatywną, mobilizującą wiernych do ofiarności i pomocy poszkodowanym przez różne wydarzenia losowe i kataklizmy w kraju i na świecie. Inną ważną decyzją ordynariusza legnickiego było utworzenie Domu Księży Emerytów w Legnicy. W tym celu zakupiono i wyremontowano odpowiedni budynek, w którym księża, przechodząc w wieku 75 lat (po wieloletniej służbie) na emeryturę, znajdują warunki do spokojnego życia. Uruchomiono dla nich także dom opiekuńczy, w którym mogą się leczyć. Diecezja troszczy się zarówno o młodych kapłanów jak i o tych, którzy w podeszłym wieku potrzebują utrzymania i troski o zdrowie.
Sanktuaria
Dwudziestoletniego dorobku diecezji nie można postrzegać tylko w kategoriach materialnych. Od początku istnienia diecezji legnickiej głównym jej sanktuarium jest kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krzeszowie (z cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej), który w 1998 r. podniesiony został do godności bazyliki mniejszej. Drugą w diecezji bazyliką mniejszą jest kościół p.w. Świętych Erazma i Pankracego w Jeleniej Górze (od 2011 r.). Na terenie diecezji znajdują się jeszcze inne sanktuaria, w tym św. Jadwigi Śląskiej w Legnickim Polu, św. Jacka w Legnicy, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja w Bolesławcu, Matki Bożej Wojcieszowskiej ze wspaniałą zabytkową rzeźbą z końca XV w.
Wizyta Jana Pawła II w Legnicy
Byłem przy wszystkich wizytach bp. Tadeusza Rybaka w Watykanie – powiedział ks. kanclerz. Przytoczył rozmowę, podczas której biskup zaprosił Ojca Świętego do nas. Spytał on wtedy o główny motyw przyjazdu. Biskup wspomniał o potrzebie przypominania o bitwie pod Legnicą w 1241 r. z Mongołami, która zahamowała najazd Tatarów i określił naszą diecezję jako na wskroś maryjną. Powołał się przy tym nie tylko na sanktuarium w Krzeszowie, ale także na peregrynację po diecezji Matki Boskiej Częstochowskiej w kopii cudownego obrazu, która rozpoczęła się już w 5 miesięcy po jej ustanowieniu. Jan Paweł II pokiwał głową i powiedział: „Jak Pan Bóg pozwoli to przyjadę”. Wielu nie wierzyło, że uda się zaprosić Ojca Świętego. Nawet niektórzy biskupi polscy w to wątpili. A na kilka tygodni przed historyczną wizytą Namiestnika Chrystusa w Legnicy okazało się, że miejsce spotkania z Nim na lotnisku jest zaminowane. Wszystkie przeszkody udało się jednak usunąć. Dzisiaj wiem, że stało się to możliwe dzięki naszej modlitwie i pracy – dodał prelegent. Hasłem pielgrzymki papieskiej w Legnicy w dniu 2 czerwca 1997 r. były słowa: „Z wiarą ojców w Trzecie Tysiąclecie”. Uroczysta Msza św. zgromadziła blisko pół miliona wiernych. Jan Paweł II wygłosił fundamentalną homilię i ukoronował cudowną ikonę Matki Bożej Łaskawej z Krzeszowa. Odwiedził też Katedrę Legnicką, przy czym decyzja w tej sprawie zapadła w ostatniej chwili – już podczas pobytu Ojca Świętego na legnickim lotnisku. Papież zostawił nam swoją błogosławioną obecność. Na prywatnych audiencjach często wracał do tej wizyty, pytając np. bp. Rybaka, czy pamięta piękną pogodę w Legnicy.
Pogłębienie wiary
Ks. Lisowski mówił także o wielu innych, realizowanych w Diecezji Legnickiej inicjatywach, które miały pomóc wiernym w pogłębieniu wiary. Wspomniał o akcjach duchowych podjętych w Roku Jubileuszowym 2000, o Legnickim Roku Jana Pawła II (2006 – 2007), o corocznych pielgrzymkach na Jasną Górę, do Krzeszowa i Legnickiego Pola, o diecezjalnych pielgrzymkach zagranicznych oraz o zakończonym niedawno I Synodzie Diecezji Legnickiej. Mówił też o stowarzyszeniach świeckich działających w diecezji, będących znakiem żywego Kościoła. Wymienił wśród nich DLP ’90, którego spotkania formacyjne gromadzą bardzo wartościowych ludzi – wykładowców i słuchaczy. Zauważył, że jest ono starsze od diecezji, gdyż powstało w 1990 r. Zwrócił też uwagę na potrzebę kształcenia ludzi świeckich, czemu służą np. Diecezjalne Studium Teologiczne, Diecezjalne Studium Organistowskie, Uniwersytety Ludowe. Formacji laikatu służy też diecezjalne Radio Plus Legnica. Ważna jest decyzja bp. Stefana Cichego, aby Najświętszy Sakrament znajdował się w centralnej części kościoła. Tak, aby obecność Jezusa Eucharystycznego była widoczna, żeby wierni nie musieli Go szukać w świątyni.
Wdzięczność
Ks. kanclerz podkreślił wielkie zasługi pierwszego biskupa legnickiego Tadeusza Rybaka w budowaniu wspólnoty diecezjalnej i formacji jej wiernych. To on stworzył wszystkie struktury diecezjalne, nowe parafie i dekanaty. Troszczył się o budowę nowych kościołów. Rozpoczął renowację opactwa krzeszowskiego. Wielką pomocą służył mu ks. infułat prof. dr hab. Władysław Bochnak, wieloletni prepozyt kapituły i wikariusz generalny. Za powstanie diecezji legnickiej, która tak wiele zrobiła dla utrwalenia wiary na tym terenie należy się przede wszystkim wdzięczność Panu Bogu i ludziom, którym pozwolił wykonać swoje zamiary.
Uczestnicy spotkania byli pod wrażeniem bardzo osobistej, swobodnej i ze swadą prowadzonej opowieści ks. kanclerza o losach diecezji. Zauważył on, że jest ostatnim, działającym w kurii, naocznym świadkiem wydarzeń sprzed 20 i 15 lat. Film z relacją z wykładu można obejrzeć na portalu Radia Plus Legnica www.legnica.fm.
Dopełnieniem nawiązania przez DLP ’90 do wspomnianych rocznic było jego kolejne spotkanie, które odbyło się kilka dni później (na początku czerwca) w Muzeum Miedzi w Legnicy. Zorganizowane zostało w związku z wystawą „Świadectwo życia. Jan Paweł II w medalierstwie światowym”. Uczestników spotkania oprowadził po niej Bernard Marek Adamowicz – legniczanin i kolekcjoner. Wygłosił on również wykład pt. „Legnicki pentaptyk papieski” (publikowany już na łamach „Niedzieli”) połączony z prezentację multimedialną legnickich medali papieskich.
■ Adam Maksymowicz - „Niedziela” nr 31 z dnia 29.07.2012
