Personalistyczny wymiar kultury w ujęciu Jana Pawła II

[…] Wśród myślicieli najnowszego czasu na szczególną uwagę w dziedzinie pojmowania i kształtowania kultury zasługuje Karol Wojtyła – Jan Paweł II. Jako kapłan i duszpasterz dostrzegał zjawisko kryzysu kultury, jej dechrystianizację i ateizację wynikającą z konsumpcyjnego trybu życia czy także z powodu panujących totalitaryzmów. Obserwując tendencje nihilizmu egzystencjalnego na Zachodzie Europy czy terror myśli marksistowskiej na Wschodzie, dostrzegł zagubienie człowieka. Człowiek zafascynowany nową wizją wolności polegającą na indywidualizacji wiary, prawdy oraz sposobu rozumienia i wyrażania miłości, powoli doprowadza do stanu dechrystianizacji (laicyzacji) społeczeństw. Ta sytuacja nie mogła odbić się pozytywnie na całej społeczności zamieszkującej Stary Kontynent, powodując wyobcowanie człowieka i pogrążający go nihilizm. Tematykę zagrożeń bardziej rozbudował w swoich licznych wystąpieniach jako Następca św. Piotra. W "Redemptor hominis" za podstawę do konieczności zmiany nastawienia wobec człowieka mówił o jego alienacji, stanie zagrożenia i lęku (RH 15-16). Oczywiście ta cała sytuacja posiada swoje odległe, filozoficzne korzenie. […]

■ ks. Andrzej Ziombra – fragment wstępu do pracy doktorskiej pt. „Personalistyczny wymiar kultury w ujęciu Jana Pawła II” napisanej pod kierunkiem ks. bp. prof. dr. hab. Ignacego Deca (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2008).
Pełny tekst pracy: http://www.dbc.wroc.pl/dlibra/docmetadata?id=2234&from=publication

(c) 2006-2024 https://www.dlp90.pl