Aspekty moralne sakramentu chrztu

1. Powtórne narodziny
Wyjdźmy z osobistego doświadczenia, że jesteśmy dziećmi. Nie wszyscy jesteśmy rodzicami, ale wszyscy jesteśmy dziećmi. Przyjście na świat nie było naszym wyborem, nikt nas wcześniej nie pytał, czy chcemy się urodzić. Z czasem każdy dojrzewał, i wciąż dojrzewa, czyli „staje się” tym, kim już jest – dzieckiem. Ale „staje się” w pełni swojej świadomości i ludzkiej wolności. W każdej chwili życie możemy zanegować i odrzucić, ale również możemy je przyjąć jako dar. Przyjmując je, „stajemy się” („powtórnie rodzimy”), dojrzewamy. I stale powraca w nas poczucie wdzięczności za życie, dziękujemy za nie rodzicom, dla których zawsze pozostajemy dziećmi.

Czytaj całość »»

Bóg codziennie nas pyta

[image]    - Tak, jak do końca życia jesteśmy dziećmi naszych rodziców, tak w odniesieniu do chrztu św. i Boga, który jest naszym Ojcem, dzieje się coś analogicznego – mówił w Legnicy o. dr Wacław Stanisław Chomik OFM.
   Franciszkański teolog moralny skupił się na moralnych aspektach sakramentu chrztu św. Temat spotkania miał związek z obchodami 1050. rocznicy chrztu Polski, aby – jak podkreślał Stanisław A. Potycz, przewodniczący kapituły DLP ’90 – przyczyniły się one do odnowienia wiary w naszym narodzie.
   - Czy Bóg pytał nas, czy chcemy żyć? Czy pytał nas, czy chcemy być Jego dziećmi? Nie pytał. I oto dochodzimy do stwierdzenia, że moje życie jest darem. A dar ma to do siebie, że może być przeze mnie przyjęty i może być odrzucony. Bo jestem istotą wolną i świadomą.

Czytaj całość »»

„Per aspera ad astra”, harcerzu

W klasztorze franciszkanów przy ul. Rataja odbyło się kolejne, 288. spotkanie członków i sympatyków Duszpasterstwa Ludzi Pracy ’90. Gościem spotkania był ks. dr Mariusz Majewski, duszpasterz harcerski.
Kapłan wygłosił do obecnych prelekcję nt. wpływu duchowieństwa katolickiego na oblicze ruchu harcerskiego w Polsce. Wyjaśnił m.in. genezę harcerstwa oraz jego polskiej nazwy, która odróżnia ten ruch w Polsce od znanych na całym świecie skautów.

Czytaj całość »»

Grekokatolicy we Wrocławiu jako spadkobiercy pamięci o męczeńskiej śmierci Henryka Pobożnego

Grekokatolicy znaleźli się na ziemiach północnej i zachodniej Polski w roku 1947, to jest po wysiedleniu ich w ramach tzw. akcji Wisła z rdzennych terenów leżących na południowo-wschodnich rubieżach powojennej Polski – od Łemkowszczyzny poprzez Podkarpacie aż pod Lublin. Pozbawieni własnych biskupów, którzy zostali uwięzieni i zamęczeni w rosyjskich łagrach a także bez swoich kapłanów, którzy mieli zakaz sprawowania nabożeństw w swoim obrządku, praktycznie do roku 1957 byli całkowicie pozbawieni opieki duszpasterskiej w swojej tradycji. Po śmierci Stalina władze komunistyczne zgodziły się na otwarcie około dwudziestu tzw. placówek duszpasterskich, przeważnie przy rzymskokatolickich parafiach, które nie posiadały jednakże statusu pełnoprawnych parafii. Wspólnoty te nie mogły budować własnych świątyń ani domów parafialnych. Nie miały też pełnoprawnych proboszczów, tylko tzw. duszpasterzy. Władze komunistyczne nie zgadzały się też na powołanie biskupa greckokatolickiego.

Czytaj całość »»

Wkład duchowieństwa katolickiego w 100-lecie ruchu harcerskiego w Polsce

Wstęp
Harcerstwo jest ruchem wychowawczym, prowadzącym od stu lat kolejne pokolenia Polaków drogą służby Bogu i Polsce poprzez praktyczną realizację miłości bliźniego, w myśl zasad prawa harcerskiego. Takie określenie ideowego celu tego ruchu zawarte zostało w przyrzeczeniu, które każdy harcerz składa, otrzymując Krzyż Harcerski – znak Chrystusa.
To głęboko ewangeliczne wychowanie obejmuje całego człowieka, w jego wszystkich wymiarach rozwoju. W integralnym oddziaływaniu wychowawczym harcerstwa nie mogło zabraknąć formacji religijnej. Było i jest to zgodne z założeniami twórcy skautingu angielskiego – generała Roberta Baden-Powella¹, który podkreślał znaczenie wyznaniowości drużyn skautowych.

Czytaj całość »»

« 1 23 24 25 26 27 28 29 »

	Duszpasterstwo Ludzi Pracy '90 w Legnicy
Aktualności \| Historia \| Spotkania \| Prelegenci \| Publikacje \| Kontakt
	Aspekty moralne sakramentu chrztu 1. Powtórne narodziny Wyjdźmy z osobistego doświadczenia, że jesteśmy dziećmi. Nie wszyscy jesteśmy rodzicami, ale wszyscy jesteśmy dziećmi. Przyjście na świat nie było naszym wyborem, nikt nas wcześniej nie pytał, czy chcemy się urodzić. Z czasem każdy dojrzewał, i wciąż dojrzewa, czyli „staje się” tym, kim już jest – dzieckiem. Ale „staje się” w pełni swojej świadomości i ludzkiej wolności. W każdej chwili życie możemy zanegować i odrzucić, ale również możemy je przyjąć jako dar. Przyjmując je, „stajemy się” („powtórnie rodzimy”), dojrzewamy. I stale powraca w nas poczucie wdzięczności za życie, dziękujemy za nie rodzicom, dla których zawsze pozostajemy dziećmi. Czytaj całość »» Bóg codziennie nas pyta - Tak, jak do końca życia jesteśmy dziećmi naszych rodziców, tak w odniesieniu do chrztu św. i Boga, który jest naszym Ojcem, dzieje się coś analogicznego – mówił w Legnicy o. dr Wacław Stanisław Chomik OFM. Franciszkański teolog moralny skupił się na moralnych aspektach sakramentu chrztu św. Temat spotkania miał związek z obchodami 1050. rocznicy chrztu Polski, aby – jak podkreślał Stanisław A. Potycz, przewodniczący kapituły DLP ’90 – przyczyniły się one do odnowienia wiary w naszym narodzie. - Czy Bóg pytał nas, czy chcemy żyć? Czy pytał nas, czy chcemy być Jego dziećmi? Nie pytał. I oto dochodzimy do stwierdzenia, że moje życie jest darem. A dar ma to do siebie, że może być przeze mnie przyjęty i może być odrzucony. Bo jestem istotą wolną i świadomą. Czytaj całość »» „Per aspera ad astra”, harcerzu W klasztorze franciszkanów przy ul. Rataja odbyło się kolejne, 288. spotkanie członków i sympatyków Duszpasterstwa Ludzi Pracy ’90. Gościem spotkania był ks. dr Mariusz Majewski, duszpasterz harcerski. Kapłan wygłosił do obecnych prelekcję nt. wpływu duchowieństwa katolickiego na oblicze ruchu harcerskiego w Polsce. Wyjaśnił m.in. genezę harcerstwa oraz jego polskiej nazwy, która odróżnia ten ruch w Polsce od znanych na całym świecie skautów. Czytaj całość »» Grekokatolicy we Wrocławiu jako spadkobiercy pamięci o męczeńskiej śmierci Henryka Pobożnego Grekokatolicy znaleźli się na ziemiach północnej i zachodniej Polski w roku 1947, to jest po wysiedleniu ich w ramach tzw. akcji Wisła z rdzennych terenów leżących na południowo-wschodnich rubieżach powojennej Polski – od Łemkowszczyzny poprzez Podkarpacie aż pod Lublin. Pozbawieni własnych biskupów, którzy zostali uwięzieni i zamęczeni w rosyjskich łagrach a także bez swoich kapłanów, którzy mieli zakaz sprawowania nabożeństw w swoim obrządku, praktycznie do roku 1957 byli całkowicie pozbawieni opieki duszpasterskiej w swojej tradycji. Po śmierci Stalina władze komunistyczne zgodziły się na otwarcie około dwudziestu tzw. placówek duszpasterskich, przeważnie przy rzymskokatolickich parafiach, które nie posiadały jednakże statusu pełnoprawnych parafii. Wspólnoty te nie mogły budować własnych świątyń ani domów parafialnych. Nie miały też pełnoprawnych proboszczów, tylko tzw. duszpasterzy. Władze komunistyczne nie zgadzały się też na powołanie biskupa greckokatolickiego. Czytaj całość »» Wkład duchowieństwa katolickiego w 100-lecie ruchu harcerskiego w Polsce Wstęp Harcerstwo jest ruchem wychowawczym, prowadzącym od stu lat kolejne pokolenia Polaków drogą służby Bogu i Polsce poprzez praktyczną realizację miłości bliźniego, w myśl zasad prawa harcerskiego. Takie określenie ideowego celu tego ruchu zawarte zostało w przyrzeczeniu, które każdy harcerz składa, otrzymując Krzyż Harcerski – znak Chrystusa. To głęboko ewangeliczne wychowanie obejmuje całego człowieka, w jego wszystkich wymiarach rozwoju. W integralnym oddziaływaniu wychowawczym harcerstwa nie mogło zabraknąć formacji religijnej. Było i jest to zgodne z założeniami twórcy skautingu angielskiego – generała Roberta Baden-Powella¹, który podkreślał znaczenie wyznaniowości drużyn skautowych. Czytaj całość »» « 1 23 24 25 26 27 28 29 »
(c) 2006-2024 https://www.dlp90.pl